Jeśli chodzi o interpretację snów, Zygmunt Freud uważany jest za niezrównanego ojca chrzestnego tej dziedziny. Sam Freud powiedział kiedyś, że "Psychoanaliza opiera się na analizie snów...". Według Freuda sny są zasadniczo środkiem do spełniania życzeń, których nie jesteśmy w stanie spełnić na jawie, a zatem są tłumione w naszej zwierzęcej, instynktownej i hiperseksualnej nieświadomości. Kiedy śpimy, te stłumione pragnienia manifestują się w naszych snach w nieco tajemnym języku. Zadaniem psychoanalityka jest wydobycie ukrytej treści ukrytej za tą manifestowaną treścią tajemnego języka snów.

Carl Jung ma jednak w tej sprawie inne zdanie. W rzeczywistości jego teoria snów była jednym z powodów, dla których zerwał z Freudem. Według Junga sny wcale nie są tym, za co uważa je Freud. Nie oszukują, nie kłamią, nie zniekształcają ani nie ukrywają. Próbują poprowadzić jednostkę w kierunku pełni poprzez to, co Jung nazywa dialogiem między ego a jaźnią. Ego jest procesem refleksyjnym obejmującym naszą świadomą istotę, podczas gdy jaźń jest procesem fizycznym obejmującym całość naszej fizycznej, biologicznej, psychologicznej, społecznej i kulturowej istoty, która obejmuje zarówno świadomą, jak i nieświadomą. Jaźń próbuje powiedzieć ego to, czego ono nie wie, ale powinno. Dialog ten dotyczy niedawnych wspomnień, obecnych trudności i przyszłych rozwiązań.

Jung twierdził w swoich Typach Psychologicznych, że większość ludzi patrzy na świat przez jeden z ośmiu rodzajów postaw przez całe życie. W związku z tym ignorują większość świata, który jest nieostry, zacieniony i rozmyty. To, co osiągają sny, to to, że sprawiają, że nasze ego wkracza w to królestwo cienia, wydobywa z niego jak najwięcej wiedzy o naszym "ja" i integruje tę wiedzę z ego, aby osiągnąć indywidualną pełnię lub indywiduację, jak nazwał to Jung. Osoba, która jest na ścieżce do indywiduacji, będzie patrzeć na życie i jego problemy w bardziej opanowany sposób. Wszystkie te twierdzenia Junga mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zbyt nienaukowe, ale współczesna neuronauka stwierdza inaczej.

Dr Allan Hobson, profesor Harvardu i psychiatra, jest prawdopodobnie jednym z najbardziej szanowanych badaczy snów XX i XXI wieku. W wyniku dziesięcioleci swoich badań nad neuropsychologią snów doszedł do wniosku, że to, co Jung zaproponował na temat natury i funkcji snów pół wieku temu, głęboko rezonuje z jego własnymi wynikami badań.

"Moje stanowisko jest zgodne z Jungowskim pojęciem snu jako przejrzystego znaczenia i znosi rozróżnienie między treścią jawną a utajoną"

"Postrzegam sny jako uprzywilejowaną komunikację między jedną częścią mnie (nazwij ją nieświadomością, jeśli wolisz) a inną (moją świadomością na jawie)"

Hobson przedstawił siedem głównych odkryć, które obalają teorię snów Freuda i wspierają teorię Junga:
・Motywacja procesu śnienia jest nieodłącznie związana z mózgiem.
・Źródło snów jest neuronalne.
・Obrazy, które widzimy w naszych snach, przygotowują nas na przyszłość. Nie symbolizują one powrotu do przeszłości.
・Przetwarzanie informacji we śnie wyjaśnia nowe dziedziny życia. Nie ukrywa niepożądanych pomysłów.
・Dziwaczność naszego snu nie wynika z mechanizmów obronnych. Jest to zjawisko pierwotne.
・Obrazy, które widzimy, mają wyraźne znaczenie, bez ukrytej treści.
・Obrazy, które widzimy, czasami reprezentują konflikty, ale są one raczej przypadkowe niż fundamentalne.

Punkty 1 i 2 wspierają przekonanie Junga, że jaźń organizmu, która obejmuje również naszą biologię i neurologię, jest źródłem naszych marzeń. Punkt 3 wspiera przekonanie Junga, że proces dialogiczny jaźni i ego jest ukierunkowany na obecne trudności i przyszłe rozwiązania. Podobnie, punkty 4, 5, 6 i 7 wspierają krytykę Junga wobec teorii snów Freuda.

Badania wykazały również, że zwierzęta nie zapamiętują nowych codziennych zadań, gdy są pozbawione snu REM (gdzie występuje większość snów). Możemy więc wywnioskować, że sny przetwarzają nowe i niedawne wspomnienia, jak to zaproponował Jung, a nie stare konflikty.

Prawdopodobnie najbardziej przykuwającym uwagę odkryciem Hobsona jest to, że podczas snu REM następuje regularna aktywacja obwodów mózgowych, które nie były często używane w życiu. Twierdzi on, że proces ten służy utrzymaniu obwodów mózgowych, które nie są używane zbyt często i istnieje ryzyko, że zostaną całkowicie porzucone i wymarłe. Wszystko zaczyna nabierać sensu, gdy widzimy to odkrycie w świetle przekonania Junga, że sny zabierają nas w nieostry, rozmyty i zacieniony świat, na który nie zwracamy uwagi. Kiedy wydobywamy nieświadomą wiedzę z naszej jaźni i włączamy ją do naszego świadomego ego, jak wierzył Jung, w rzeczywistości wzmacniamy nasze połączenia neuronowe, które są ignorowane przez nasz świadomy umysł w chodzeniu przez życie.

https://psychcentral.com/lib/jungs-dream-theory-and-modern-neuroscience-from-fallacies-to-facts#1